دبیرستان

 

دونیا گذرگاه دور هر گلن گچر       عومرونگ کاروان دور دمادم گچر

هامودان گچیب دیر بیزدنده گچر     مأذون بی جا چکر اؤلوم اینتیظاری

هنوز از دست دادن یاسر عزیزمان را باور نکرده بودیم که روزگار غم دیگری بر آن افزود ، آری خبردارشدیم  طی اردویی که هر ساله از طرف دبیرستان برگزار می شد ،امسال نیز در همان مکان سال قبل یعنی همان تنگ تیزآب برگزارشده ، ولی امسال شاهد حادثه ناگواری بودیم که سالها درد آن در سینه هایمان خواهد ماند ، اردوی امسال روز چهاشنبه هفته قبل برگزار شد که با توجه به اطلاعات رسیده از طرف بچه های دبیرستان ، یکی از دوستان خوش صدایمان همان بابک بهی عزیز  در رودخانه تنگ تیزآب غرق شده و دار فانی را وداع می گوید .شاید شنیدن چگونگی حادثه خالی از لطف نباشد ، آری بابک عزیزمان قبل از وقوع حادثه در محفلی دوستانه همراه یکی از دوستان به تک خوانی آواز قشقایی می پردازد سپس همراه دوستان روانه کوه می شود ، در راه برگشت باید از رودخانه می گذشتند که بابک در این امر پیشقدم می شود ،ولی باتوجه به عمق زیاد رودخانه بابکمان در گرداب گرفتار می شود در این حین یکی از دوستان برای کمک به بابک آماده می شود که با قسم های مکرربابک روبرو می شود که من رفتم ولی جان مادرت تو دیگر خودت را قربانی نکن و بابک با این قسم های خود دوستش را منصرف می کند ، آری بابک از میان ما رفت ولی با این حرف هایش به ما درسی داد که تا ابد در خاطرمان خواهد ماند ،من نمی دانم این حرف های بابک را به کدامین شخصیت مثال کنم ولی تا آنجایی که می دانم  خون های صولت و بهمن بیگی در رگهای بابک جریان داشت ما نیز از همان نسلیم و غیرت های رفتگانمان دررگهایمان جاری است. برای ما رفاقت ،غیرت ،جوانمردی و ... طور دیگری معنا شده ،آری بابک رفت ولی این حرکت جوانمردی او در خاطرمان خواهد ماند. شاید با این حرکت بابک عزیزمان پی ببریم که هنوز چراغ این خصلت های زیبا در وجود ایلیاتیمان می سوزد پس نگذاریم این چراغ به خاموشی برود.

اینانماکی یارا باغریم ساغ الا  

       درد داغیدان قره کؤیلؤم آغ الا

روحش شاد و یادش گرامی باد.