اوزاق یول

  مدتی پیش کتابی تحت عنوان «اوزاق یول»توسط شاعر و نوازنده ی توانای ایلمان آقای ارسلان میزایی  منتشر شد و به دست دوستداران کتاب رسید که این کتاب از جهاتی  قابل اهمیت بسیار  بود( که الان قصد تحلیل آن را نداریم) و برخی از افرا سرشناس از این اثر قدردانی نمودند و الحق که شایسته ی قدردانی بود.بعد از مدتی از این اثر؛ قسمتهایی از اشعار  این کتاب با چاشنی موسیقی قشقایی تبدیل به نوار و سی دی توسط آقای ارسلان میرزایی و با نوازندگی آقای مسعود نامداری و تنی چند از هنرمندان ایل  شد که این اثر بدون هر گونه تعصب و هرگونه جانبداری یکی از بهترین اثرهای موسیقی ایلمان در پنج شش سال و شاید ده سال گذشته بود و به عقیده شخصی خودم  بعد از مجموعه «سلام» که به دست توانای آقایان ابراهیم کهندل پور و امین آقایی منتشر شد اثری به این زیبایی و ظرافت کمتر دیده بودیم .که البته این نه بدان معنی است که موسیقی ما دیگر از این غنی تر و زیباتر نمی تواند باشد!نه. بلکه در این مورد واقعیت این است که موسیقی ما به علت و دلایل متعددی مثل شرایط پر تلاطم زندگی ایل در چند دهه ی اخیر و از دست رفتن برخی از آداب و اصول ایلی که در گذشته از خصوصیات منحصر به فرد ایل قشقایی بوده اند این موسیقی هم تحت تاثیر این عوامل ظرافت و زیبایی خود را از دست داده و نیازمند ترمیم و احیا می باشد. هر کدام از ما اگر دلمان برای فرهنگمان یا زبانمان می سوزدو یا نگران آینده ی ایلمان هستیم باید وظیفه ی خود که حداقل ان اطلاع رسانی است را انجام دهیم  .  

مطلب بسیار زیبای زیر که قسمتی ازآن؛ دردهای امروز مارا در بردارد بر گرفته از سایت شکوه ایل قشقایی است. 

تشکر از ارسلان میرزایی شاعر و نوازنده بزرگ قشقایی

به نام خدا

 جناب آقای ارسلان میرزایی

شاعر و  نوازنده محترم ایل قشقایی

 با سلام :

  قسمتهایی از اشعار بسیار زیبای جنابعالی را در کتاب اوزاق  یول و وبلاگ تان خوانده و یا در نوارهای خوانندگان دیگر شنیده  بودم ، اما  وقتی اثر موسیقی جنابعالی(سی دی و نوار اوزاق یول ) را به جان دل شنیدم ، آتش بر  عقل و احساسم زد ،  شعر و کلامت از ته دل بر آمده بود، لاجرم بر دل هم نشست ، برشعر و کلامت صد درود ، بر احساس پاکت هزار آفرین. 

من نیز مرد میانسالی  از هزاران درد آشنای ایل قشقایی ام  که  درد کلام  و احساس تو را کشیده  و چشیده ام ، سالیان درازی است  بر خویشتن  و  بر آنچه بر ایل قشقایی گذشته است، افسوسها خورده و گریه ها کرده ام  .  و این بار نیز با شعر و صدای تو غصه ها و غمهای خودم و ایلم را  مروری هزارباره کردم  و بسیار گریستم.

گرچه بر این باورم که:

 فقط  کسی می تواند  کلام پردرد تو را دریابد که درد کوچ ایل قشقایی را کشیده باشد ، و طعم طراوت و سادگی طبیعت را چشیده باشد، با ایل  فاصله گرمسیر و سردسیر  را  پیموده باشد، گرد راه خورده باشد و رنج خستگی برده باشد.

 پا به پای رودها رفته باشد ، دست در دست نسیم بهار گشته باشد ،  چشم در چشم چشمه های  سردسیر دوخته باشد ، درآغوش  دشتها  غلتیده باشد، سر به سر سبزه ها و گلها گذاشته باشد ، آواز پرواز را لحظه به لحظه  با  گنجشکها ، کبکها و تیهوها خوانده باشد . 

با جسم و روح  باران را  دیده باشد و....     

 لطفا ادامه متن اصلی را در  ادامه مطلب ببینید.

 مهربانی را  از طبیعت چیده باشد، دست در زلف درختان جنگلها برده باشد. همنشین برگهای  باران خورده باشد، دل به دامنه های دنج کوهها سپرده باشد ،  ره به رویای عاشقی برده باشد، پاهای خویش را  در  جریان ذلال و جاری رودخانه ها  نوازش کرده باشد،  با آرزوهای  سرکش خویش  سازش کرده باشد.

پا به پای اسبهای فریبا تاخته باشد و دل در گرو غمزه معشوقی باخته باشد ، زبان صخره و سنگ را بداند، حرفهای ناگفته کوه را بخواند ، عشق را بارها صدا کرده باشد ، خوبی را از بدی جدا کرده باشد ،  بارها بر قله  کوهها رسیده باشد ، لذت در اوج بودن را چشیده باشد ،  با شادی  حجم گنجشکها خندیده باشد ، سرشاری سکوت درختان را پسندیده باشد.

همدمش استواری کوه شده  باشد ،  بارها  سرشار از اندوه شده باشد ، سینه پردرد را چاک کرده باشد ، عرق خستگی را  هزاران بار پاک کرده باشد، بارها  از جور زمانه دلتنگ شده باشد ، مونسش سختی سنگ شده باشد.

  از خستگی درسایه سار درخت کناری خفته باشد، دلتنگی هایش را به صخره ای گفته باشد ، با نفس   گلها و سبزه ها نفس کشیده باشد ، به دور غرورش قفس کشیده باشد.

از چشم چشمه هایی که از دل سنگ جوشیده باشیده باشد ، آب عاشقی  از دست نگاری نوشیده باشد

دل پردرد و جبین عرق ریز  پدر دیده  باشد ،  بوسه از  زخم دستان مادر  چیده باشد ، دل در گرمسیر آرزوها سوخته باشد ،  چشم به راه بی پایان دوخته باشد، تا روانش را در باور سادگی  و خلوص این ایل صیقل داده باشد.

  من نیز چون جنابعالی دغدغه  ایل قشقایی را داشته و دارم ، اما بعد از بارها و بارها نوشتن ،سرودن و گفتنی های فراوان ، چون گوش  شنوایی را نیافته و به این نتیجه رسیده بودم که:(( یک دست صدا ندارد)) .

نگران بودم که آسیب های وارده بر  روح و روان و زخم باورهای ایل بزرگ قشقایی ، امید بهبودی و سلامت  را بسیار مشکل و دور از انتظار کرده است، و افسوس می خوردم  .

اکنون هم افسوس می خورم و نمی خورم:

 افسوس بر گذشته پر افتخار قشقایی  و درد هایی  که کشیده است نمی خورم که اقتضای نوع زندگی بوده است و همانند ایلات دیگر چاره ای نداشته اند.

افسوس بر رنج هایی که برده است نمی خورم که شرایط زمان و مکان  و نبود امکانات بر آن تحمیل می کرده است.

افسوس بر زخم هایی که خورده است نمی خورم که شرایط مملکی و جهانی آن زمان ، بسیاری از   حوادث را برای این ایل رقم زده است

 افسوس بر کارهای ناکرده و تصمیم های نا گرفته اش نمی خورم که  بی سوادی ،نبود امکانات، بیماری، فقر وشرایط سخت زندگی و موارد  مشابه  او را محدود  و ناچار به حفظ بقای خود  کرده است .

اما افسوس می خورم :

افسوس می خوردم بر مردمانی از ایلم  که بسیاری ازآنها  شناخت بسیار کمی از ایل خود دارند

افسوس می خوردم بر نوجوانان و جوانان ایلم که بسیاری ازآنها واژه ها و مفاهیم ابتدایی و اصلی ایل قشقایی نظیر  فرق سردسیر و گرمسیر ،  ییلاق و قشلاق یا حتی فرق درخت بلوط و کنار را نمی دانسته و نمی دانند.

افسوس می خوردم برمردمانی از قشقایی که فرزندان خود را در کلاسهای  مکالمه زبان انگلیسی ثبت نام می کنند در حالیکه فرزندانشان ابتدایی ترین وازه های زبان ترکی مادری  را نمی دانند،

  افسوس می خوردم برمردمانی ازقشقایی که  حتی  در خانه های  خود  با فرزندانشان  ترکی صحبت نمی کنند،

  افسوس می خوردم بر نوجوانان و جوانان ایلم که بسیاری از آنها حتی  نام طایفه و تیره خود را نمی دانند.

درمانده ام که  افسوس بخورم  به نسل گذشته ای که  علی رغم مشکلات ، محدودیتها ، نداشتنها، ندانستنها ، کارهای بزرگی انجام داده است  یا  افسوس بخورم به نسلی که علی رغم داشتن تمام امکانات و دانستن  و توانستن ، کار  بسیار کوچکی  حتی  کار فرهنگی  ناچیزی در حیطه خانواده خود  نیز انجام نمی دهد .

اما تلاشهای بی وقفه جنابعالی  و دیگر هنرمندان  در جهت آگاهی بخشیدن  و بیداری  افراد ایل ،  تأثیر خوب  و نوید بخشی را  در پی  داشته و خواهد داشت و اینجانب نیز  به این باور راضی شدم  که  (( آب دریا  را  گر نتوان کشید  هم به قدر تشنگی باید چشید)).

که اگر هرکدام از افراد تحصیل کرده ایل قشقایی قدمی کوچک  اما مداوم  را در راه  احیای فرهنگ غنی ایل بزرگ قشقایی و بیداری فکری و فرهنگی آن  بردارد و بتواند حداقل یک نفر و فقط یک نفر را  آگاه نماید  کار بزرگ و حرکت  عظیمی صورت خواهد گرفت و در خت تنومند قشقایی ثمر خواهد داد.

  اگر چه  خودت چه خوب انتخاب کرده ای که برای رسیدن به آنجا راهی دراز (اوزاق یول) در پیش است.

به خوبی واقفم که خلق یک اثر فرهنگی و هنری  هرچند کوچک  (به خصوص اگر شعر باشد)  ، کاری سخت و زمان بر بوده  و اگر آن کار در ارتباط با احساسات و باورهای  گذشته یک قوم نظیر  ایل بزرگ قشقایی با آن گستردگی جغرافیایی و تنوع  زندگی آمیخته و وابسته به طبیعت باشد.  صد چندان خواهد بود،

 امیدوارم در آینده  نیز شاهد آثار زیبای جنابعالی بوده و باشیم و  دل سردی و یأس  یا مخالفت ها ، در اراده استوارتان  تأثیر گذار نباشد.

شاد و سرافراز باشید

(( اوزاق یولوم : آغیر ائلدن قالمیشام          چک ترکینگه منی ائله ائتیرت سن))